เกราะที่มนุษย์สร้างขึ้นซึ่งป้องกันรังสี UV และรวมความร้อนไว้บนพื้นผิวดาวอังคารสามารถให้ทั้งน้ำที่เป็นของเหลวและป้องกันรังสีได้ เราจึงมีความจำเป็นต้องติด แผ่นป้องกันแอร์เจลบนดาวอังคาร

การติดตั้ง แผ่นป้องกันแอร์เจลบนดาวอังคาร อาจทำให้ดาวเคราะห์แดงน่าอยู่มากขึ้น

แผ่นป้องกันแอร์เจลบนดาวอังคาร

                แต่เมฆที่ก่อตัวเป็นภูมิประเทศทุกก้อนมีซับในซิลิกา—และอาจยังมีความหวังที่จะทำให้บางส่วนของดาวเคราะห์แดงมีอัธยาศัยดีดังที่เรารู้

อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่นักวิจัยที่อยู่เบื้องหลังบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารNature Astronomyโต้แย้งในวันนี้ การศึกษาของพวกเขาเสนอให้ติดตั้งชุดเกราะป้องกันซึ่งทำจากซิลิกาแอโรเจลที่ดักจับความร้อนด้วยรังสี UV ในส่วนที่เลือกของพื้นผิวดาวอังคาร

การวิจัยชี้ให้เห็นว่าการแทรกแซงดังกล่าวสามารถอุ่นพื้นที่เป้าหมายได้มากพอที่จะรองรับการมีอยู่ของน้ำของเหลวในขณะเดียวกันก็ปิดกั้นรังสีที่เป็นอันตรายซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์การดำรงชีวิตสองประการในคราวเดียว

เทคนิคนี้ต้องใช้ทั้งแสงแดดที่สม่ำเสมอและน้ำแข็งที่ละลายได้ ไม่สามารถทำงานได้ทุกที่ และนานก่อนที่ความพยายามใด ๆ จะเกิดขึ้นกับมนุษย์ต่างดาว มีการพิจารณาด้านลอจิสติกส์และจริยธรรมมากมายที่จำเป็นต้องนำมาพิจารณา

ซึ่งรวมถึงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นต่อสิ่งมีชีวิตที่ยังไม่ถูกค้นพบซึ่งมีอยู่แล้วบนดาวอังคาร แต่ถ้าการค้นพบนี้สามารถนำไปใช้ได้ มนุษย์อาจมีเป้าหมายในการสร้างชีวิตใหม่บนเพื่อนบ้านที่แดงก่ำที่สุดในโลก

Jennifer Buz นักวิทยาศาสตร์ด้านดาวเคราะห์ที่มหาวิทยาลัย Northern Arizona ซึ่งไม่ได้มีส่วนร่วมในการศึกษากล่าวว่า “นี่เป็นการสาธิตที่น่าตื่นเต้นว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะมีชีวิตบนดาวอังคาร “ยังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องแก้ไข….แต่การแสดงให้เห็นว่าสิ่งนี้เป็นไปได้ถือเป็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่

ให้ชัดเจน: ดาวอังคารไม่ใช่โลกที่สอง ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งของ Red Planet คือพื้นผิวของมันโล่งมาก ต่างจากชั้นบรรยากาศที่เป็นฉนวนหนาทึบที่ห่อหุ้มโลกของเรา

การสะสมของก๊าซที่กระจัดกระจายรอบดาวอังคารนั้นบางเกินไปที่จะรักษาพื้นผิวของมันให้อุ่นมาก โดยปล่อยให้น้ำที่น่าจะเป็นของเหลวจำนวนมากถูกขังอยู่ในน้ำแข็ง บรรยากาศของดาวอังคารยังไม่ดีนักในการปิดกั้นรังสี UV ซึ่งสามารถสร้างความเสียหายร้ายแรงต่อเซลล์ได้

แผ่นป้องกันแอร์เจลบนดาวอังคาร

เพื่อแก้ไขปัญหานี้ ผู้มีความหวังที่มีสภาพภูมิประเทศบางคนได้เสนอให้ปล่อยก๊าซเรือนกระจก เช่น คาร์บอนไดออกไซด์และไอน้ำ สู่ชั้นบรรยากาศของดาวอังคาร เพื่อทำให้หนาขึ้นเป็นฉนวนที่ดีกว่า

ซึ่งก็คือเสียงสะท้อนจากต่างดาวของปรากฏการณ์เรือนกระจกที่เกิดขึ้นบนโลกนี้ แม้ว่ามนุษย์จะต้องปลดปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากแหล่งที่มีอยู่ทั้งหมดบนดาวอังคารอย่างใด

นักวิจัยคิดว่าพื้นผิวของดาวเคราะห์ยังคงไม่ร้อนพอที่จะรองรับน้ำที่เป็นของเหลว การเสริมจุดบกพร่องจะต้องอาศัยการไหลเข้าของดาวหางที่มีคาร์บอนเป็นลำดับ หรือเทคโนโลยีของมนุษย์ที่มีพลังมากพอที่จะทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยแหล่งก๊าซเรือนกระจก ซึ่งไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ในเร็วๆ นี้

แต่ความสามารถในการอยู่อาศัยของดาวอังคารไม่จำเป็นต้องเป็นการแสวงหาทั้งหมดหรือไม่มีเลย แม้จะไม่มีการดัดแปลงใดๆ ทั่วโลก ชีวิตก็อาจผุดขึ้นมาบนพื้นที่เล็กๆ ที่เอื้ออำนวยต่ออสังหาริมทรัพย์ได้ เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเล็กน้อย

นั่นคือสิ่งที่การศึกษาใหม่นี้ ซึ่งเป็นผลิตผลของนักวิจัยRobin Wordsworth , Laura KerberและCharles Cockellเข้ามา “ดาวอังคารอยู่บนขอบของการอยู่อาศัยได้” Cockell กล่าว “มันเป็นดาวเคราะห์ที่ต้องการเพียงเล็กน้อยเพื่อให้สภาพแวดล้อมในท้องถิ่นมีความเหมาะสมกับชีวิต”

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

ความรู้ทั่วไป คลิก ‘พาสต้านิวเคลียร์’ 

โดย gclub

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =